Bílá Voda

Od zakończenia I Wojny Śląskiej, miejscowość stała się osadą graniczną, górna część z kościołem i klasztorem znalazła się w granicach Śląska habsburskiego, dolna, o nazwie Kamienica, została włączona do Śląska pruskiego. Od 1748 r. Bila Voda jest podzielona na część miejską i wieś. W dolnej części miejscowości znajduje się dawny zespół klasztorny pijarów, z barokowym kościołem p.w. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, o bogatym barokowym wyposażeniu wnętrza. Na uwagę zasługuje piękny ołtarz główny, w którym znajduje się rzeźba Madonny z ok. 1510 r., dzieło pochodzące z warsztatu Wit Stosza. Z kościołem połączony jest dwukondygnacyjny, barokowy budynek klasztorny z dwoma dziedzińcami. W otoczeniu klasztoru znajdują się barokowe domy dawnego konwiktu. W górnej części wsi stoi pałac, wybudowany po 1690 r. przez Jakuba Ernesta Lichtensteina, w II poł. XIX w. przebudowany w stylu neogotyckim dla księżniczki Marianny Orańskiej z Kamieńca Ząbkowickiego. W parku otaczającym pałac znajduje się kilka barokowych rzeźb. Obecnie w pałacu znalazł pomieszczenie szpital psychiatryczny. Na cmentarzu znajduje się zbiorowa mogiła ofiar tzw. "marszu śmierci" z lutego 1945 r. z obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. W środkowej części wsi istnieje przejście graniczne małego ruchu turystycznego do Złotego Stoku.
Z Bile Vody do Javornika prowadzą dwa szlaki piesze znakowane kolorem czerwonym i zielonym oraz ścieżka rowerowa.