|
ABY OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA
W okresie rozkwitu górnictwa w XVI wieku Złoty Stok był największym ośrodkiem wydobycia złota na Śląsku i znaczącym w Europie. W latach 1530 - 1560 w dzień roboczy produkowano tu około 0,5 kg złota, zużywając w tym celu ponad 60 wozów (ton) złotonośnej rudy i 60 wozów (60 m3) węgla drzewnego. W całym XVI wieku wyprodukowano w Złotym Stoku około 7 ton złota, wydobywając go z 900.000 ton rudy. Dla potrzeb hut i kopalni zużyto około 1,5 mln m3 drewna wycinając ponad 5.000 ha lasów. Na hałdy wyrzucono około 600.000 ton odpadów ze wzbogacania rudy i 130.000 ton żużli z hut. Złotostocka mennica biła z miejscowego złota największą na Śląsku ilość monet. Znaleźć je można we wszystkich większych kolekcjach numizmatycznych. Często sprzedawane są także na aukcjach monet, osiągając wysokie ceny.
Na wytyczonej trasie znajduje się 11 plansz przedstawiających działalność górniczą, hutniczą i menniczą oraz związki tej działalności ze środowiskiem i historią miasta. Znajdują się na niej także punkty, z pięknym widokiem na okolicę. Ryciny, obrazy i miniatury zamieszczone na planszach, nie pochodzą wprost ze Złotego Stoku. Pokazują one metody i urządzenia stosowane w XVI wiecznym górnictwie, w kopalniach Saksonii, Czech i Austrii. To z tamtych kopalń przybyli do Złotego Stoku górnicy i hutnicy, przynosząc ze sobą wiedzę oraz umiejętność budowy urządzeń pokazanych na rycinach. PRODUKCJA ARSZENIKU Od początku XVIII wieku z rud złotonośnych wydobywano drugi ich składnik arsen, wykorzystując go do produkcji arszeniku. Złoto od tego czasu stanowiło tylko produkt uboczny. Największe rozmiary produkcja arszeniku osiągnęła w XX wieku. Około roku 1910 produkowano go w Złotym Stoku blisko 2.400 ton rocznie, co stanowiło 20 % jego produkcji światowej. Ogółem w Złotym Stoku wyprodukowano około 120.000 ton arszeniku, wydobywając w tym celu ponad 1 mln ton rudy. Pierwsza huta arszeniku na planie wykonanym przez Wernera w połowie XVIII wieku. Stosowane w Złotym Stoku metody metalurgii arsenu i produktów arseno-pochodnych stały się wzorem, na którym oparł się rozwój tej dziedziny hutnictwa w Europie. Z wypałków poarsenowych, które stanowiły odpad z produkcji arszeniku, złoto odzyskiwano metodą metalurgiczną, później metodą amalgamatową, a od 1850 do 1961 roku metodą ich chlorowania. Wdrożenie tej metody, opracowanej przez Platnera, było osiągnięciem technologicznym na skalę światową.
Złoty Stok powstał dzięki górnictwu i z nim związał swój los na setki lat. Minęło już ponad 40 lat od zamknięcia ostatnich kopalń. W ich obiektach tradycje górnicze podtrzymuje "Kopalnia Złota". "Złota Ścieżka" pokazuje pozostałe jeszcze zabytki górnictwa znacznie starszego, które chcemy ocalić od zapomnienia. Spacer nią dostarczy Wam wiedzę o dawnym górnictwie i sprawi dużą przyjemność z bezpośredniego obcowania z przyrodą i oglądania pięknych widoków. |